Italië heeft de wereld veel gebracht. Denk aan Rome. Michelangelo. Espresso. Auto’s. Vespa’s. En natuurlijk Il Rosso-overhemden. Maar als er één exportproduct alle uithoeken van de globe heeft bereikt, dan is het wel pasta.
Giuseppe Garibaldi kreeg het in de negentiende eeuw voor elkaar van alle afzonderlijke koninkrijken één Italië te maken. Een mooie prestatie, waar de Italianen hem nog steeds dankbaar voor zijn. Maar volgens diezelfde Garibaldi speelde een andere factor een veel grotere rol bij de eenwording van Italië: pasta. Echt waar. Nadat hij Napels had bevrijd, zei hij: “Het is maccheroni - ik zweer het - dat Italië zal verenigen.”
Het tekent het belang van pasta voor de Italiaan. Geen volk ter wereld eet gemiddeld meer pasta. Niet zo gek. Pasta is van origine een Italiaans gerecht. Wijzen op de legende van pasta-importeur Marco Polo heeft niet zo veel zin. Al vierhonderd jaar voor Christus nuttigden de Etrusken pasta-achtige gerechten. Met die kanttekening dat zij het deeg bakten in een oven, nog niet kookten. Dat idee deed zijn intrede met de invasie van de Arabieren, ruim een millennium later.
Voedsel – met daarin een hoofdrol voor pasta en pasta-gerelateerde producten - is inmiddels exportproduct nummer één van Italië. Het is de auto’s van Fiat vorig jaar voorbijgestreefd. Pasta komt in vele varianten. Fusilli. Lasagne. Pappardelle. Tagliatelle. Cannelloni. En natuurlijk de klassieker die mondiaal resulteert in een watertandende glimlach: spaghetti. Pasta vormt de gemene deler van recepten uit alle uithoeken van de wereld.
Garibaldi zat er naast. Pasta heeft Italië niet verenigd. Pasta heeft de wereld verenigd.
See on ilrosso.com
via Tumblr http://italianentertainment.tumblr.com/post/48674971907