Mijn oudste nam een dezer dagen een vriendje mee naar huis voor de lunch. Nu zul je daar in Nederland je hand niet voor omdraaien. Je schuift ze een bruine boterham met smeerworst onder de neus, glas melk ernaast en daarna hup jongens, lekker naar buiten.
Maar hier ligt dat anders. In dit land waar bijna alles om eten draait kan het al snel zomaar een heikele zaak worden. Lunch heeft hier allereerst altijd iets met pannen van doen. En dan het liefst nog twee. Vorken, messen en servetten. Een eerste en een tweede gang. En dat hoeft helemaal niet groots, liever niet zelfs, maar wel goed.
En dat laatste riep een beetje het zweet in mijn Hollandse handjes op. Want ik kan inmiddels, door de niet aflatende input van schoonmoeder, buren, vriendinnen en soms volslagen onbekenden, plus het niet te vergeten feit dat ik altijd en overal met mijn neus bovenop sta tijdens de kooklessen, redelijk overweg met de Italiaanse gaspit en toebehoren.
See on desmaakvanitalie.nl
via Tumblr http://italianentertainment.tumblr.com/post/33766780083