Zo’n 150 jaar geleden werd heel Italië verenigd in één Italiaanse staat onder Vittorio Emanuel II, de Koning van Sardinië. Héél Italië? Nee, een kleine nederzetting bleef moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maakte het leven van de Romeinen in de omringende kustplaatsen bepaald niet gemakkelijk…
“Ik zal je in contact brengen met Mark Dezzani. Hij is een documentairemaker voor de BBC en woont in Seborga, net over de grens in Italië. Dat is zeker een mooie stop op je reis!” Deborah, mijn gastvrouw in Nice, introduceert me zogezegd bij Mark en twee dagen later ontvang ik een bericht van hem via Facebook: “Je bent van harte welkom in het prinsdom Seborga. Wanneer ben je hier?” Het prinsdom van Seborga? Monaco, ja, dat kent iedereen, maar Seborga?
Vanuit Menton loop ik de Frans-Italiaanse grens over, langs de kust naar Ventimiglia en Bordighera, om daar aan een acht kilometer lange klim te beginnen. Vanaf vijfhonderd meter hoogte kijkt Seborga uit over de Middellandse Zee. Ik heb met Mark afgesproken ‘bij de kroeg op het parkeerterrein’. De smalle straatjes zijn nog uit de tijd van ezels en houten karren en zijn niet voor auto’s geschikt. Veel gegroeid is Seborga ook niet door de eeuwen. Met een totale populatie van 304 is het nog makkelijk hoofden tellen.
See on desmaakvanitalie.nl
via Tumblr http://italianentertainment.tumblr.com/post/35652635801