Op papier is het verhaal dat Marchionne deze week van Trump te horen kreeg, exact dezelfde als die hij in 2009 van de toen nog verse president Obama te horen kreeg. Toen was de Italiaanse Canadees van wat destijds Fiat Group Automobiles heette, de man die onder strikte voorwaarden en met een heel kort lijntje met het Witte Huis, zich over Chrysler mocht gaan ontfermen. Nu vraagt de nieuwe, op een geheel andere manier opvallende president, om eenzelfde soort toewijding, met in het achterhoofd extra werkgelegenheid in de Amerikaanse (auto)industrie. Dat vroeg Trump overigens ook aan Ford en GM die aan dezelfde tafel zaten. Het verschil tussen de andere twee van de ‘big three’ en FCA, is dat Marchionne al een tijdje erg bedreven is in het zoveel mogelijk mensen weer aan het werk krijgen. Misschien ook wel bij uitstek de reden dat tot nu toe Trump en Marchionne elkaar zakelijk gezien dan ook heel goed lijken te begrijpen.
Trump sprak over een stevige impuls richting het tot stand brengen van extra fabrieken in de VS op de lange termijn. Dat FCA in Amerika op bepaalde locaties nog even met een stevige overcapaciteit kampt voorlopig, was uiteraard nog even geen onderwerp van gesprek. En dat Trump over een lange termijn sprak, moet de topman van FCA dan ook enigszins gerust hebben gesteld. Trump zegde op zijn beurt minder inmenging van de overheid toe, op het gebied van wetgeving, vooral wat de milieubelasting betreft. Marchionne waardeerde de ontmoeting met de nieuwe president en herhaalde in dit kader even dat FCA sinds 2009 9,6 miljard heeft geïnvesteerd in de VS, goed voor 25.000 banen. Of Marchionne zich tijdens het gesprek ook zorgen heeft gemaakt over uit Italië te importeren auto’s (fundamenteel voor de Italiaanse fabrieken van FCA) is niet bekend.
via Tumblr http://bit.ly/2kk6XLL
