Erik Spaans en Jolande Burg geven in Puglia, in het diepe zuiden van Italië, heerlijke kookworkshops. Op Ciao tutti geven ze alvast een voorproefje!
Pugliezen, maar eigenlijk alle Italianen, gaan vaker uit eten dan wij. Nuchtere noorderlingen doen dat alleen als er wat te vieren valt, maar in ons dorp San Vito zit een gemiddeld restaurant iedere dag gewoon vol, ‘s middags én ‘s avonds. Behalve op zondag, want die dag is voor thuis met de familie, die tussen de kerkgangen door alles waar de hele week aan is gewerkt in een paar uur er doorheen eet. Schalen antipasti met worst, bruschetta’s en burrata, een lokale mozzarellasoort. Alles kakelvers, alles lekker en alles overgoten met de beroemde lokale olijfolie. Wat dát betreft hebben we een hoop geleerd van Puglia. Maar terwijl Italië de naam van designland heeft op te houden, een land waar zelfs de vroegere plompe gietijzeren typemachine sportieve Ferrari-achtige trekjes kreeg aangemeten, hebben de restaurants meestal een inrichting met meubels en wanddecoratie die rechtstreeks uit Afgrijzië lijken te zijn ingevoerd. Met bijpassende plastic tafelkleden. Vaak zo lelijk, dat het weer leuk wordt. En dat is fijn.
Daarbij zijn ze steevast toegerust met een enorme breedbeeld flatscreen, die over het algemeen op een krijsend spel- of sportprogramma staat afgestemd. Niemand kijkt, maar daar is hij ook niet voor. Het zorgt voor het verbreken van iedere denkbare stilte. Hier moeten wij Hollanders óók even aan wennen. Wij willen rust. Wij willen een gesprek. Maar dat willen zij ook. Het klinkt alleen anders.
See on ciaotutti.nl
via Tumblr http://italianentertainment.tumblr.com/post/43588192287